“”Heb je nog tips voor me hoe ik wat meer kan loslaten?
Die vraag kreeg ik de laatste tijd een paar keer van ouders die de verantwoordelijkheid voor school wat meer bij hun kind willen leggen. Want dat dát heel belangrijk is voor een zelfstandig en gemotiveerd kind wisten ze al. Maar waar veel ouders dan vervolgens tegenaan lopen is dat het hén stress geeft als ze dat proberen te doen. Logisch!
Want wat als je kind dan nóg minder gaat doen…🫣
Hij/zij dan (nog meer) onvoldoendes gaat halen…😳
Of hoe ga je om met je eigen frustratie wanneer je kind geen aanstalten maakt om te gaan leren en je wéét dat er een toets aan zit te komen…😬
Hier een paar tips die je hopelijk helpen minder stress te ervaren, te relativeren en te kijken naar waar het écht om draait.
- Hoe belangrijk is het? Stel jezelf de vraag: lig ik hier over 5 of 10 jaar nog steeds wakker van? Zo ja: wat maakt dat dit voor mij zo ontzettend belangrijk is? Zo nee: laat losss en ga lekker slapen.
- Focus op wat écht belangrijk is. Het allerbelangrijkste is (wat mij betreft) de relatie met je kind en niet de prestaties van je kind. In hoeverre focus je je nu op het ‘juiste’ en versterk en verbeter je op dit moment jullie relatie?
- Hoeveel invloed heb je écht? Realiseer je dat de invloed die jij hebt op het gedrag van je kind is nihil in de puberteit… (6% als je kind 15 is!!) Je zou willen dat die invloed groot is, maar dat is nou eenmaal niet zo. Waar je wél 100% invloed op hebt, is hoe JIJ reageert en denkt over dingen.
- Onderzoek je angst. Stel jezelf de vraag: Wat is het ergste dat er hierbij kan gebeuren?… En dan? En dan? En dan? Net zolang tot je bij de kern van je angst komt.
- Focus op het NU. Ga van ‘angst voor de toekomst’ naar het ‘nu’. Sta stil bij wat er NU is. Op DIT moment. Is dat iets om je grote zorgen over te maken? NU? Of gaat je angst eigenlijk over iets wat nog niet eens gebeurd is…?
- Stel jezelf vragen. Zoals: “Kun je ook gelukkig worden zonder diploma?” En als je dat ‘succes’ in het leven belangrijk blijft vinden: “Kun je succesvol worden/zijn zonder diploma?” (Ken je daar voorbeelden van?)
- Ga van hoofd naar hart. Wat is er allemaal zo leuk en fijn aan je kind en schrijf dat op. Dan dus niet over wat hij/zij allemaal zo leuk doet en kan maar om wie hij/zij IS. Waarom hou je zoveel van hem/haar? Lees dat terug wanneer je je druk maakt over dingen waar je je aan ergert of die je frustreren.
- Onderzoek je triggers. Stel jezelf vragen als: Waar komt het vandaan dat je zo getriggerd wordt door de prestaties en werkhouding van je kind? Waarom vind je het zo belangrijk dat je kind hetzelfde is en doet als jij? Wat heb je van huis uit meegekregen aan overtuigingen over succes, werkhouding etc? Zijn er dingen die jij op school of thuis hebt meegemaakt vroeger waar jij je kind voor wilt behoeden?
Hopelijk heb je hier iets aan en kun je hier iets mee.
Natuurlijk kun je deze vragen en dingen zelf onderzoeken, maar soms is het fijn om daar met een professional over te sparren. Dit kan d.m.v. coaching of m.b.v een opvoedopstelling. Mocht je daar vragen over hebben, laat het weten, ik help je graag!