“Wat heb je er voor over om over te gaan?”
“Alles!!!”
“Echt alles?”
“JA!”
“En ook je telefoon wegleggen als je gaat leren voor de toetsweek?”
“Nee, alleen dat niet…””Omdat…?”
“Ik bereikbaar wil zijn voor mijn vriendinnen als er wat met ze is.”
Een super nobel streven van mijn dochter en ze staat ook echt voor haar vriendinnen klaar als er wat is. Zelfs als ze keihard moet werken voor de toetsweek en het niet zeker is dat ze over gaat.
Natuurlijk vind ik allemaal dingen van die telefoon die aan haar vastgeplakt zit maar: Ze is 16 en zal haar eigen keuzes en afwegingen moeten leren maken. Dus soms fouten maken (vallen), opstaan, omkijken (nadenken) en weer doorgaan. Loslaten en haar de consequenties van haar keuzes laten ervaren is voor mij soms best lastig maar wel heel belangrijk. (Zelfs als dat zou betekenen dat ze blijft zitten en daarom van school moet)
Iets met motivatie, autonomie en verbondenheid…
Wat doe jij als je kind keuzes maakt die jij niet zou maken?